Εδουάρδος Α΄ Φαρνέζε

Εδουάρδος Α΄ Φαρνέζε
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Odoardo Farnese (Ιταλικά)
Γέννηση	28  Απριλίου 1612 Πάρμα
Θάνατος	11  Σεπτεμβρίου 1646 Πιατσέντζα
Τόπος ταφής	Βασιλική της Σάντα Μαρία ντέλα Στεκάτα
Χώρα πολιτογράφησης	Πάρμα
Θρησκεία	Καθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ιταλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αριστοκράτης
Οικογένεια
Σύζυγος	Μαργαρίτα των Μεδίκων (από 1628)
Τέκνα	Ρανούτσο Β΄ Φαρνέζε της Πάρμας Αλέξανδρος Φαρνέζε, πρίγκιπας Αικατερίνη Φαρνέζε Πέτρος Φαρνέζε Οράτιος Φαρνέζε Maria Maddalena Farnese of Parma
Γονείς	Ρανούτσο Α΄ Φαρνέζε της Πάρμας και Μαργαρίτα Αλντομπρανντίνι
Αδέλφια	Φραγκίσκος Μαρία Φαρνέζε Οκτάβιος Φαρνέζε Μαρία-Αικατερίνη Φαρνέζε της Πάρμας Βικτώρια Φαρνέζε
Οικογένεια	Οίκος των Φαρνέζε
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Duke of Parma (1622–1646)
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα

Ο Οδοάρδος, ιταλ. Odoardo (28 Απριλίου 1612 - 11 Σεπτεμβρίου 1646) από τον Οίκο των Φαρνέζε ήταν δούκας της Πάρμας, Πλακεντίας & Κάστο (1622-46).

Βιογραφία

Ήταν ο πρωτότοκος (επιζήσας) γιος τού Ρανούτσο Α΄ δούκα της Πάρμας, Πλακεντίας & Κάστρο και της Μαργαρίτας Αλντομπρανντίνι, κόρης τού Τζοβάννι Φραντσέσκο Αλντομπρανντίνι και ανιψιάς τού πάπα Κλήμη Η΄.

Ο πατέρας του πριν τον γάμο του είχε το 1598 έναν νόθο γιο, τον Οκτάβιο, που ελλείψει νόμιμου γιού τον είχε νομιμοποιήσει ως διάδοχό του. Όταν το 1612 γεννήθηκε ο Οδοάρδος, ο Ρανούτσιο Α΄ τον έκανε διάδοχό του. Τότε ο Οκτάβιος εξεγέρθηκε, αλλά φυλακίστηκε. Το 1622 ο Οδοάρδος διαδέχθηκε τον πατέρα του σε ηλικία 10 ετών υπό την επιτροπεία τού θείου του καρδιναλίου Οδοάρδου Φαρνέζε. Όταν αυτός απεβίωσε το 1626, τον διαδέχθηκε στην επιτροπεία η Μαργαρίτα Αλντομπρανντίνι.

Ο Οδοάρδος ενηλικιώθηκε το 1628 και τότε έγινε ο γάμος του με τη Μαργαρίτα των Μεδίκων. Η πρώτη αξιοσημείωτη ενέργειά του ήταν η συμμαχία του με τη Γαλλία το 1633, μία κίνηση που έγινε για εξισορρόπηση της Ισπανικής κυριαρχίας στη βόρειο Ιταλία και για να υποστηρίξει τις εδαφικές διεκδικήσεις του. Ζήτησε δάνειο για να βελτιώσει τη στρατό του, αλλά οι πρώτες εκστρατείες ήταν αναποτελεσματικές: η Πλακεντία καταλήφθηκε από Ισπανικό στρατό και ο δικός του στρατός ηττήθηκε από τον Φραγκίσκος Α΄ των Έστε δούκα της Μόντενα. Ισπανικά στρατεύματα διέτρεχαν τη χώρα του και κατέστρεφαν την επαρχία, δεν επιχείρησαν όμως πολιορκία πόλης. Επειδή δεν ερχόταν Γαλλική συνδρομή, πείστηκε από τον πάπα Ουρβανό Η΄ να υπογράψει συνθήκη ειρήνης με την Ισπανία το 1637.

Η επιθετική εξουσία του επί τού Κάστρο, φέουδου εντός τού Παπικού κράτους βόρεια της Ρώμης που οι Μπαρμπερίνι (ο Οίκος τού πάπα) επιθυμούσαν να αποκτήσουν, προκάλεσε τον αφορισμό τού Οδοάρδου το 1641. Αντί να συμφιλιωθεί, ζήτησε συμμαχία με τη Βενετία, τη Φλωρεντία και τη Μόντενα και εισέβαλε στο Λάτιο με 7000 άνδρες. Ο στρατός του απετελείτο κυρίως από ιππείς, που δεν μπορούσαν να ανακτήσουν το Κάστρο με πολιορκία. Αν και ο στόλος τού Οδοάρδου καταστράφηκε και ο δούκας αποδείχθηκε συχνά δύστροπος, στην ειρήνη τού 1644 η πόλη τού Κάστρο τού επεστράφη· ο δούκας συμφιλιώθηκε με την Καθολική Εκκλησία και έγινε πάλι αποδεκτός στα μυστήρια.

Ο Οδοάρδος απεβίωσε στην Πλακεντία, το ενδιαίτημα που προτιμούσε, το 1646 σε ηλικία 34 ετών.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε το 1628 τη Μαργαρίτα των Μεδίκων, κόρη τού Κόζιμο Β΄ μεγάλου δούκα της Τοσκάνης και είχε τέκνα:

• Ρανούτσο Β΄ 1630-1694, δούκας της Πάρμας, Πλακεντίας & Κάστρο.
• Αλέξανδρος 1635-1689, πρίγκιπας της Πάρμας και κυβερνήτης των Αψβουργικών Κάτω Χωρών.
• Οράτιος 1636-1656, απεβ. 20 ετών.
• Αικατερίνη 1637-1684, μοναχή των Καρμηλιτών.
• Πέτρος 1639-1677, απεβ. 38 ετών.

Πηγές

• Williams, George L. (2004). Papal Genealogy: The Families and Descendants of the Pope. McFarland. p. 106. ISBN 0-7864-2071-5.